Leczenie chirurgiczne.

Chirurgia stomatologiczna to dziedzina stomatologii budząca przestrach u pacjentów.

A niesłusznie!!!

Oczywiście usunięcie zęba to nic przyjemnego ale czasem jesteśmy zmuszeni zdecydować się na taki zabieg. To naprawdę nie musi boleć!!! Dysponujemy obecnie takimi środkami znieczulającymi, że ból można wyeliminować. Oczywiście pacjent musi zdawać sobie sprawę, że będzie czuł dotyk czy ucisk, będzie słyszał co dzieje się wokół niego, ale bólu nie będzie.

Co trzeba wiedzieć zgłaszając się na zabieg do chirurga stomatologicznego?

Pacjent powinien mieć zdjęcie zęba lub okolicy którego/której dotyczy zabieg. W razie potrzeby chirurg wypisze odpowiednie skierowanie.

Trzeba zawsze powiedzieć lekarzowi o:

1. przyjmowanych lekach - czy to doraźnie (przeciwbólowe, uspakajające, antybiotyki itp.) czy z powodu chorób przewlekłych (na przykład: nadciśnienia, chorób serca, nerek, krwi).
2. stanie zdrowia na przykład :omdleniach, zawrotach głowy, duszności, przedłużających się krwawieniach, chorobach przewlekłych, alergiach, trwającej miesiączce, ciąży.

Nie należy zatajać takich informacji „bo jak powiem to mnie odeśle”, ponieważ od tego zależy Państwa zdrowie a nawet życie. Zależnie od tych informacji lekarz dobierze środek znieczulający i jego dawkę, zastosuje osłonę antybiotykową czy odpowiednie leki przeciwbólowe po zabiegu.

Proszę się nie obawiać- ani ciąża( nawet zagrożona), ani nadciśnienie czy skaza krwotoczna nie są przeciwwskazaniem do usunięcia zęba ale czasem pacjent musi być do zabiegu odpowiednio przygotowany.

Zęby mądrości. Po co nam one?

Mimo nobliwej nazwy wciąż nie udało się udowodnić choćby minimalnego wpływu zębów ósmych na intelekt ich posiadacza, na pewno natomiast można mówić o kłopotach i dolegliwościach jakie często sprawiają.

Oczywiście ząb mądrości to zwyczajowa nazwa ósemki, czyli trzeciego zęba trzonowego. Zęby te wyrzynają się późno, zwykle w wieku co najmniej kilkunastu lub dwudziestu kilku lat, czasem jeszcze później. Często zdarza się, że zęby te nie wyrzynają się wcale i mówimy wtedy o ósemce zatrzymanej w kości – całkowicie lub częściowo.

Podstawowym źródłem problemów wynikających z posiadania ósemek jest fakt, że są to zęby ewolucyjnie zanikające. Rozwój cywilizacji i przetworzona żywność sprawiają ,że zęby nie są już wykorzystywane w tym samym stopniu co u naszych praprzodków. Badania antropologiczne pokazują, że tysiące lat temu ludzie posiadali zęby dziewiąte a ósemki były największymi z trzonowców. Dzisiaj dziewiątki to wielka rzadkość, ósemki są często najmniejszymi trzonowcami a i tak nie ma dla nich miejsca.

Kolejny problem z ósemkami wynika z tego, że kształt i rozmiar szczęk jest dziedziczony niezależnie od kształtu i rozmiaru zębów. Dlatego bardzo często zdarza się dysproporcja, w wyniku której na ósemki po prostu nie ma miejsca. W efekcie zęby te wyrzynają się nieprawidłowo, powodują stłoczenia a czasem uszkodzenia zębów sąsiednich lub pozostają w kości jako zęby zatrzymane.

Jak sprawdzić czy mam ósemki?

Liczba ósemek jest cecha indywidualną. Można mieć zarówno cztery jak i nie mieć żadnej. Wielu pacjentów ma jedną, dwie lub trzy ósemki bardzo różnie rozmieszczone np. górna prawa i dolna lewa.

Należy jednak podkreślić, że brak widocznych ósemek w buzi, czy brak jakichkolwiek dolegliwości z ich strony nie oznacza ich braku w ogóle. Aby potwierdzić albo wykluczyć ich obecność konieczne jest wykonanie pantomogramu. Na tym zdjęciu widać doskonale zęby zatrzymane, można też ocenić ich położenie i stopień rozwoju.

Ósemki – usuwać czy nie?

1. Ósemki są gorzej zmineralizowane, przez co bardziej podatne na próchnicę.
2. Zęby mądrości posiadają nieregularne kształty i bardzo różną liczbę korzeni, których kanały często są zakrzywione lub zrośnięte, co utrudnia ewentualne leczenie kanałowe.
3. Ósemki często są nieprawidłowo położone, niekiedy zatrzymane całkowicie lub częściowo.
4. Dalekie położenie ósemek powoduje utrudniony dostęp w czasie zabiegów higienicznych co sprzyja rozwojowi próchnicy.

Czy każdą ósemkę trzeba usunąć? NIE. Jeżeli ósemka jest prawidłowo położona i całkowicie wyrznięta, ma ząb przeciwstawny, a tym samym bierze aktywny udział w żuciu, nie ma próchnicy lub ma niewielką i jej wyleczenie nie stanowi problemu, to na pewna warto ją pozostawić.

Ważnym wskazaniem do pozostawienia ósemki jest brak innego trzonowca w tej okolicy. Ósemka może okazać się wtedy filarem mostu protetycznego, ale o tym musi zadecydować lekarz protetyk.

Generalnie, przed decyzją o ekstrakcji ósemki trzeba rozważyć wszystkie za i przeciw. Konieczny jest pantomogram i konsultacja z dentystą. Jeżeli zapadnie decyzja o konieczności usunięcia zęba ósmego, to nie należy rozpatrywać tego w poczuciu wielkiej straty. Ósemki należą do najczęściej usuwanych zębów na świecie i ich brak w przypadku posiadania II i I trzonowców nie powoduje nawet minimalnego obniżenia sprawności żucia i nie wpływa na estetykę uśmiechu.

Zalecenia po usunięciu zęba

Tampon umieszczony przez chirurga w jamie ustnej trzeba przygryzać około pół godziny, następnie należy go wypluć. Niewielkie krwawienie może się utrzymywać do kilku godzin po zabiegu i nie należy się tym niepokoić. Jeżeli krwawienie jest obfite lub utrzymuje się dłuższy czas, należy skontaktować się ze stomatologiem.

Nie należy nic jeść i pić przez dwie godziny po zabiegu.

Przez 24 godziny po zabiegu:

1. nie wolno spożywać żadnych gorących napojów i pokarmów,
2. nie wolno palić,
3. nie wolno pic alkoholu,
4. nie wolno płukać jamy ustnej,
5. należy unikać intensywnego wysiłku fizycznego.

Przez kilka dni po zabiegu zaleca się spożywanie miękkich, nie wymagających intensywnego żucia pokarmów. Wraz z gojeniem się rany można stopniowo wracać do swoich nawyków dietetycznych, przez kilka dni oszczędzając okolicę poekstrakcyjną.

Po usunięciu zęba, szczególnie po dłutowaniu, może pojawić się obrzęk narastający do trzech dni po zabiegu. Aby zminimalizować obrzęk i zmniejszyć dolegliwości bólowe zaleca się zimne okłady. Do tego celu można wykorzystać lód lub zamrożony artykuł spożywczy. Najlepsze są dostępne w aptece kompresy żelowe, które umieszczone odpowiednio wcześniej w zamrażarce są zimne, nie ciekną i nie tracą swojej elastyczności. Niezależnie od rodzaju zimnego kompresu bardzo ważne jest, aby nie przykładać go bezpośrednio do skóry ale użyć ręcznika lud innego materiału. Należy robić przerwy nie rzadziej niż co kilka minut, tak aby uniknąć odmrożenia tej okolicy.

W razie potrzeby należy przyjąć lek przeciwbólowy. Może to być jeden z ogólnodostępnych leków przeciwbólowych wydawanych bez recepty lub lek na receptę, jeśli lekarz taki lek przepisał.

Bolesnym powikłaniem po usunięciu zęba jest utrata skrzepu krwi i stan zapalny zębodołu tak zwany suchy zębodół. Aby go uniknąć należy zwrócić szczególną uwagę na utrzymanie skrzepu w gojącym się zębodole. W tym celu:

1. Przez 12 godz. po zabiegu nie należy intensywnie szczotkować zębów. Przez kilka kolejnych dni należy omijać okolicę pozabiegową. Do dwóch tygodni po zabiegu okolica ta powinna być szczotkowana bardzo delikatnie.
2. Przez 24 godziny nie należy płukać jamy ustnej, a w kolejnych dniach należy robić to delikatnie.
3. Do utraty skrzepu krwi może doprowadzić podciśnienie, które powstaje w jamie ustnej. Dlatego nie należy zasysać śliny z zębodołu i nie pic przez słomkę gęstych napojów. Należy zachować ostrożność przy kichaniu.
4. Nie należy dotykać okolicy pozabiegowej. Obecność nalotu w okolicy rany poekstrakcyjnej jest czymś normalnym i nie powinna stanowić powodu do niepokoju.

Do kontaktu z lekarzem powinno skłonić:

1. Pojawienie się wysokiej gorączki po zabiegu.

2. Utrzymujące się obfite krwawienie.

3. Silne dolegliwości bólowe, których nie łagodzą tabletki przeciwbólowe i które nie zmniejszają się z upływem kolejnych godzin i dni po zabiegu.

4. Zaostrzenie uprzednio sukcesywnie się zmniejszających dolegliwości bólowych.

5. Narastanie obrzęku po upływie trzech dni od zabiegu. Sama obecność obrzęku po takim czasie nie powinna niepokoić ale po upływie trzech dób powinien on stopniowo zanikać.

Jeśli rana po usunięciu zęba została zaszyta, to po 7 dniach należy się zgłosić na zdjęcie szwów.